آّب ژاول

ساير اسامي:

  هيپوكلريت سديم ، وايتكس ، مايع سفيد كننده

فرمول شيميايي:

NaClo

تاريخچه:

اين محلول را برتوله، كشف كرد و چون نخست در محله ژاول پاريس توليد مي شد، به آب ژاول معروف شد.

پايداري و بر هم كنش ها:

اين ماده در دما و فشار معمولي پايدار است.

ازتماس اين ماده با اسيدهاي قوي اجتناب شود. در معرض نور و دماي زياد قرار نگيرد.

آب ژاول با تركيبات نيتروژنه (مثل آمونياك، آمين ها)، نيترات آمونيوم، فنيل استونيتريل، اسيدها(به خصوص اسيد هيدرو كلريدريك)، متانول، فلزات و... ناسازگاري دارد.

مزيت آب ژاول اين است كه خاصيت ضد عفوني كننده نيز داردزيرا يك سفيد كننده كلردار است.

فرآيند توليد:

آب ژاول را از دميدن گاز كلر در محلول سديم هيدروكسيد تهيه مي كنند. از جمله آزمايش هايي كه روي آب ژاول انجام مي شود، تعيين مقدار كلر آزاد (اكتيو) و تعيين مقدار NaOH است.

توليد به روش تزريق گاز كلر:   H2O+NaClO+NaCl<-------2NaOH+Cl2

اطلاعات ايمني:

آب ژاول ماده سمي است.بخارات اين ماده سبب تحريكات شديد چشمي و پوستي مي شود.بطور كلي گازهاي كلردار اكثراً سبب تحريكات چشمي و پوستي مي شوند.خوردن اين ماده ممكن است سبب تحريكات شديد، درد و سوزش هاي دهان و شكم، اسهال، استفراغ، شوك، بي هوشي، هزيان گفتن، كما و در موارد بسيار شديد مرگ شود.