نيكان فرآيند نوانديش

سولفات روي يك ماده معدني است. و  به صورت كريستال هاي سفيد رنگ  و تركيبي از Zn و گوگرد مي باشد.در اثر تجزيه اين ماده، اكسيدهاي گوگرد توليد مي كند.. فرم نمك آن در بسياري از مواقع به عنوان يك دارو يا مكمل غذايي Zn استفاده مي شود. همچنين در كشاورزي از اين ماده به عنوان كود استفاده مي گردد.Zinc sulfate در اشكال مختلف و به صورت قرص، گرانوله، كپسول و محلول براي مصارف گوناگون موجود مي باشد.

مشخصات فني

نام شيميايي :سولفات روي

فرمول شيميايي : znso4

جرم مولكولي 161.47 :  g/mol

انحلال پذيري در آب : به طور كامل در آب حل ميشود

شكل ظاهري : به صورت جامد و بي رنگ

انواع سولفات روي :

 بدون آب

مونوهيدرات

هگزاهيدرات

هپتا هيدرات

نكات ايمني

اشتعال

• غير قابل اشتعال است

تماس با چشم

• سوزاننده چشم ها
• در صورت تماس ،چشم ها را حداقل به مدت 15 دقيقه با آب زياد بشوئيد.

بلع و گوارش

• بلعيدن اين ماده مي تواند موجب خوردگي دستگاه گوارش شود و يا موجب تحريك آن گردد.

تماس با پوست

• تحريك كننده پوست.
• در صورت تماس ،پوست را با آب و صابون بشوئيد.

تنفس

• از غبار آن اجتناب كنيد.سوزاننده بافت هاي مخاطي و اعضا تنفسي ميباشد
• در صورت تنقس اين ماده ، مصدوم را به هواي آزاد ببريد.

بسته‌بندي و نگهداري سولفات روي

در ظروف سربسته نگهداري شود

 آناليز سولفات روي

فرمول شيميايي:

Na2So4

تاريخچه:

سولفات سديم نمك سديمسولفوريك اسيد است. در صورتي كه بي‌آب باشد كريستالي سفيد تشكيل مي‌دهد كه آن را تنارديت معدني نيز مي‌نامند; و هنگام آب‌پوشي به فرمول Na2So4.10H2O(دكاهيدرات) تبديل مي‌شود كه به آن نمك گلوبر نيز مي‌گويند. جامد ديگري از آن هپتاهيدرات است. با توليد سالانه ۶ ميليون تن از پرمصرف‌ترين مواد شيميايي است.

ايمني:

اگرچه سولفات سديم  به عنوان يك ماده غيرسمي شناخته مي‌شود, اما بايد با دقت استفاده شود. غبار آن مي‌تواند به آسم موقت يا صدمات چشمي منجر شود اما به راحتي با محافظ چشم يا ماسك مي‌توان از آن جلوگيري كرد. حمل و نقل آن محدود نشده‌است و در فهرست ايمني و حفاظتي قرار ندارد.

مشخصات فيزيكي و مينرالوژيكي:

منابع سولفات سديم داراي گسترش فراواني بوده و يكي از عمومي ترين مواد بسياري از آب هاي معدني همانند آب دريا مي باشد، همچنين سولفات در ريزش هاي جوي وجود داشته و يكي از اصلي ترين محلول هاي موجود در برف و باران مي باشد.
بسياري از درياچه هاي شور در سرتاسر دنيا مقادير مختلفي سولفات سديم دارند، زيرا سديم معمولاً جزو كاتيون هاي غالب است، برخي از متخصصين فرق آنيوني براي اينگونه درياچه ها قائل مي شوند، بدين معني كه درياچه هائي كه داراي سولفات سديم غالب هستند به عنوان درياچه هاي تلخ و آنهائي را كه كربنات غالب دارند به عنوان درياچه هاي آلكالي يا سودا مي نامند.
سولفات سديم در شكل طبيعي اش اگر به صورت نمك آبدار يافت شود به آن- ميرابيليت (Mirabilite) يا نمك گلوبر مي گويند و نوع آب آن به نام تنارديت(Thenardite) مشهور است. سولفات سديم آبدار يا ميرابيليت در طبيعت بيشتر يافت مي شود.
سولفات سديم در درجات مختلف خلوص وجود دارد كه به طور تئوريك از – كريستال هاي خالص ميرابيليت هاي شكفته شده تا تركيب و مخلوطي از ديگر نمك ها و ناخالصي ها يافت مي شود، سولفات سديم يكي از عناصر عمومي بعضي از آب هاي شور مي باشد كه از اينگونه منابع مقدار زيادي سولفات به صورت تجارتي استخراج مي شود.

كلروفريك يا كلريد آهن كه با نام هاي كلريد فريك نيز شناخته مي شود يك تركيب شيميايي پركاربرد در مقياس صنعتي است. فرمول شيميايي اين ماده FeCl3 است و هنگامي كه در آب حل مي شود تحت هيدروليز قرار مي گيرد و يك محلول اسيدي قهوه اي بسيار خورنده با بوي اسيد كلريدريك ضعيف ايجاد مي كند كه به عنوان منعقد كننده در تصفيه فاضلاب و توليد آب آشاميدني استفاده مي شود. كلريد آهن بي آب يك اسيد قوي لوئيس است كه به عنوان كاتاليزور در سنتز آلي استفاده مي شود. ويژگي هاي فيزيكي كلروفريك كلريد فريك در شكل خام يك پودر كريستالي رطوبت گير است كه رنگ آن به زاويه ديد شما بستگي دارد. در نور منعكس شده ، به نظر مي رسد بلورها سبز تيره هستند. با تابش نور آنها قرمز مايل به بنفش به نظر مي رسند. كلريد فريك در مايعات با خاصيت اهدا كننده پروتون مانند الكل ها ، كتون ها ، اترها ، نيتريل ها ، آمين ها و دي اكسيد گوگرد مايع به راحتي حل مي شود ، اما در حلال هاي غير قطبي مانند بنزن و هگزان كم محلول است. اين تركيب به صورت پودر ، مايع و جامد در دسترس است و بيشترين كاربرد كلريد فريك به شكل محلول است. مصارف صنعتي اين تركيب شامل ساخت رنگدانه ها ، به عنوان عامل آبكاري و تصفيه كننده سطح ، تنظيم كننده هاي فرآيند و عامل جداسازي مواد جامد است. كلروفريك يك جامد پارا مغناطيس با نقطه جوش بالا در حدود ۳۱۶ درجه سانتي گراد است. حلاليت اين تركيب در ۱۰۰ سي سي آب سرد صفر درجه حدود ۷۴.۴ گرم است ولي با افزايش دماي آب حلاليت آن افزايش مي يابد و در دماي ۱۰۰ درجه به حدود ۵۳۵.۷ گرم مي رسد. چگالي اين ماده ۲.۹ گرم بر سانتي متر مكعب مي باشد. روش توليد كلروفريك كلريد فريك به صورت صنعتي با فرايندي به نام كلرزني مستقيم ، واكنش كلر خشك با آهن قراضه در دماي ۵۰۰-۷۰۰ درجه سانتي گراد توليد مي شود. تحت تاثير دماي بالا كلر و آهن با هم واكنش نشان داده و آهن به تدريج اكسيد شده و به كلريد آهن تبديل مي شود . اين تركيب در واكنش با كلر فراوان موجود در محيط به كلريد آهن يا همان كلروفريك تبديل مي شود . اين ماده همچنين با واكنش بين گرد و غبار غني از آهن و اسيد كلريدريك از نمك دريا به عنوان آئروسل نمك جوي توليد مي شود. اين آئروسل هاي حاوي نمك آهن باعث حدود ۵٪ اكسيداسيون متان به صورت طبيعي شده و تصور مي شود كه داراي طيف وسيعي از اثرات خنك كننده هستند. اين تركيب را مي توان از واكنش هيدروكلريك اسيد با آهن نيز تهيه نمود. در اين واكنش آهن در واكنش با هيدروكلريك اكسيد شده و سپس با كلر واكنش مي دهد. در اين واكنش ها با تغيير دما و شرايطي محيطي مي توان به كلريد آهن پودري، كريستالي و مايع دست يافت. انواع كلروفريك كلروفريك بر اساس شكل ظاهري به انواع مختلفي تبديل مي شود كه عبارتند از: كلروفريك پودري كلروفريك مايع عوارض و خطرات كلروفريك كلريد فريك مضر ، بسيار خورنده و اسيدي است بنابراين هنگام كار كردن با اين ماده حتما جوانب احتياط را رعايت نماييد. اگرچه مسموميت در انسان نادر است ، اما مصرف كلريد فريك مي تواند منجر به مرگ و مير جدي شود. شكل بي آب كلروفريك يك ماده دهيدراته كننده قدرتمند است. برچسب گذاري و نگهداري نامناسب منجر به بلع تصادفي يا تشخيص اشتباه اين تركيب مي شود. تشخيص زود هنگام خصوصاً در بيماران مسموم شده بسيار حائز اهميت است.

آناليز كلروفريك

ساير اسامي:

  هيپوكلريت سديم ، وايتكس ، مايع سفيد كننده

فرمول شيميايي:

NaClo

تاريخچه:

اين محلول را برتوله، كشف كرد و چون نخست در محله ژاول پاريس توليد مي شد، به آب ژاول معروف شد.

پايداري و بر هم كنش ها:

اين ماده در دما و فشار معمولي پايدار است.

ازتماس اين ماده با اسيدهاي قوي اجتناب شود. در معرض نور و دماي زياد قرار نگيرد.

آب ژاول با تركيبات نيتروژنه (مثل آمونياك، آمين ها)، نيترات آمونيوم، فنيل استونيتريل، اسيدها(به خصوص اسيد هيدرو كلريدريك)، متانول، فلزات و... ناسازگاري دارد.

مزيت آب ژاول اين است كه خاصيت ضد عفوني كننده نيز داردزيرا يك سفيد كننده كلردار است.

فرآيند توليد:

آب ژاول را از دميدن گاز كلر در محلول سديم هيدروكسيد تهيه مي كنند. از جمله آزمايش هايي كه روي آب ژاول انجام مي شود، تعيين مقدار كلر آزاد (اكتيو) و تعيين مقدار NaOH است.

توليد به روش تزريق گاز كلر:   H2O+NaClO+NaCl<-------2NaOH+Cl2

اطلاعات ايمني:

آب ژاول ماده سمي است.بخارات اين ماده سبب تحريكات شديد چشمي و پوستي مي شود.بطور كلي گازهاي كلردار اكثراً سبب تحريكات چشمي و پوستي مي شوند.خوردن اين ماده ممكن است سبب تحريكات شديد، درد و سوزش هاي دهان و شكم، اسهال، استفراغ، شوك، بي هوشي، هزيان گفتن، كما و در موارد بسيار شديد مرگ شود.

كلسيم كلرايد

كلرو كلسيم يكي از مهمترين و كاربردي ترين موادشيميايي معدني محسوب ميشود كه در صنايع حفاري شيميايي، غذايي و دارويي كاربرد فراواني دارد

ازموارد استفاده از كلريد كلسيم در ساخت بتن‌هاي زودگير مي‌باشد. به اين ترتيب كه كلريد كلسيم نقش تسريع كننده را دارد. به اين ترتيب براي ساخت بتن‌هاي زودگير مي‌توان بجاي استفاده از سيمان زودگير از سيمان معمولي (پرتلند نوع) همراه با كلريد كلسيم استفاده نمود. بتن ساخته شده به اين روش در مقابل فرسايش مقاومت بيشتري از خود نشان داده اما در مقابل حمله سولفاتها آسيب پذير تر بوده و افت بتن نيز حدود 10 الي 15 درصد افزايش يافته امادر هر حال بدترين ضرر اين ماده اثر آن بر روي آرماتورها و ايجاد خوردگي در آنهاست

كاربرد و موارد مصرف كلسيم كلرايد

كلسيم كلرايد خوراكي
الف. در ساخت انواع مواد غذايي بكار ميرود.
ب. در صنايع دارويي استفاده مي شود.
ج. در خوراك دام و طيور استفاده مي شود.

كلسيم كلرايد صنعتي
الف. كاربرد در حفاريچاههاي نفت و پتروشيمي.
ب. درصنايع بتون سازي استفاده ميشود.
ج. در تهيه رنگدانه و صابون هاي فلزي استفاده ميشود.
د. در صنايع خنك سازي و رطوبت گير استفاده ميشود.
ه. در ساخت گليسرول بكار ميرود